Jesienne byliny kwitnące od sierpnia do pierwszych przymrozków. Są zimotrwałe. Najładniej prezentują się w październiku, gdy letnie kwiaty przekwitają, to marcinki są wówczas w pełni rozkwitu. Chętnie obsiadają je poszukujące pyłku i nektaru owady. Ich potoczna nazwa marcinki związana jest z imieninami Marcina, które w okresie kwitnienia tych roślin są obchodzone aż sześć razy (trzy w październiku i trzy w listopadzie).
Astry kwitną na fioletowo, niebiesko, biało, różowo, bordowo. Z jednego pędu może wyrastać kilka lub nawet kilkanaście kwiatów. Wysokość marcinków jest dosyć zróżnicowana, od kilkunastu cm, do nawet 2 m.
Wymagania astrów
Rośliny te są łatwe w uprawie. Wymagają żyznej i przepuszczalnej gleby. Dobrze, jeśli byłaby nawożona kompostem. Preferują stanowisko słoneczne lub półcieniste. Jeżeli chodzi o podlewanie, to należy podlewać je rzadko, ale obficie, szczególnie w czasie suszy. Jeśli mają zbyt suche podłoże, to zaczynają usychać ich dolne liście.
Wiosną można je rozmnażać przez podział rośliny. Wykopuje się bryłę korzeniową, a następnie dzieli i sadzi do gruntu w kwietniu lub w maju. Spokojnie kilka lat mogą rosnąć w jednym miejscu.
Astry w ogrodzie
Niskie odmiany astrów nadadzą się na obwódki, rabaty, skalniaki. Te wyższe można sadzić wzdłuż płotów oraz przy budynkach. Czasami jeśli się za bardzo rozrosną, mogą wymagać podpór.
