Wysoki krzew wyrastający na wysokość do 10 metrów. Pospolicie rośnie na terenie naszego kraju. Preferuje żyzne gleby na podmokłych terenach i wilgotnych łąkach. Często można go spotkać także w parkach, ogrodach i na terenach przekształconych przez człowieka. Dobrze rośnie w cieniu. W czerwcu lub pod koniec maja na jego gałązkach zakwitają białe, lub kremowe drobne kwiatki, zebrane w baldachogrona o średnicy do 20 cm. W czasie kwitnienie bez czarny intensywnie pachnie. Jego słodkawy zapach nie wszystkim przypada do gustu. W sierpniu i we wrześniu na krzewie dojrzewają czarne owoce.
Właściwości lecznicze bzu czarnego
Już w średniowieczu znane były właściwości lecznicze czarnego bzu. Surowcem zielarskim są kwiaty i owoce. Kwitnące kwiatostany należy zbierać w godzinach do południowych i suszyć w zacienionym, przewiewnym miejscu w temperaturze 30ºC. Po wysuszeniu należy delikatnie oberwać same kwiatki. Dojrzałe owoce suszy się w podobny sposób. Kwiaty bzu czarnego są bogate w kwasy organiczne, flawonoidy, garbniki, sterole, sole mineralne, olejki i inne. Owoce zawierają mi.in. witaminę C, cukry, pektyny, sole mineralne.
Obecnie w ziołolecznictwie kwiaty czarnego bzu wykorzystuje się ze względu na ich właściwości napotne. Napary stosuje się również do płukania jamy ustnej i gardła oraz wykorzystuje jako okłady w przypadku zapalenia spojówek. Wzmacniają układ odpornościowy i ułatwiają odkrztuszanie. Owoce działają moczopędnie, przeciwbólowo, rozkurczowo. Z owoców bzu czarnego przyrządza się soki i konfitury. Kwiaty można zapiekać w cieście. Bez czarny chętnie wykorzystywany jest w przemyśle kosmetycznym. Znajduje zastosowanie w produkcji maści na trądzik i wypryski skórne. Jest rośliną jadalną, natomiast musi być odpowiednio przygotowany. Bez wcześniejszej obróbki termicznej jest trujący.
