Cebula jest warzywem o specyficznym smaku i zapachu. Oprócz szerokiego zastosowania w kuchni jest również cenionym środkiem na przeziębienie i grypę. W przypadku przeziębień często stosuje się syrop z cebuli, który jest również pomocny przy uporczywym kaszlu.
Cebula ma działanie przeciwgrzybiczne i bakteriobójcze. Warzywo to jest pomocne przy chorobach nerek i układu moczowego. Działa moczopędnie i przeciwwirusowo, usuwa nadmiar wody z organizmu, chroni układ nerwowy. Właściwości bakteriobójcze cebuli, pomagają w walce z pasożytami. Zawiera: białka, węglowodany, błonnik, tłuszcze, witaminy z grupy B, witaminę C, E, PP, K, prowitaminę A oraz cenne minerały np. fosfor, magnez, żelazo, cynk. Spożywanie cebuli pozytywnie wpływa na stan włosów, skóry i paznokci, ale również jest warzywem ciężkostrawnym, dlatego dzieci i osoby starsze powinny rozważnie ją spożywać. Nie jest również wskazana osobom cierpiącym na choroby wątroby, układu pokarmowego i nerek.
Uprawa cebuli
Cebula najlepiej rośnie na glebach żyznych, przepuszczalnych i umiarkowanie wilgotnych. Wymaga stanowiska słonecznego i przewiewnego. Za dobry przedplon dla cebuli uważa się sałatę, ogórek, pomidor, żyto.
Cebula jest wytrzymała na przymrozki. Najlepiej na jej wzrost wpływa deszczowa i chłodna wiosna. Potem gdy już tworzy cebulę, wymaga znacznie więcej ciepła i mniej opadów, a w czasie dojrzewania ciepłej i suche pogody. Nie należy uprawiać cebuli na tym samym miejscu, częściej niż co 3 lata w przypadku gleb lżejszych, a co 2-5 lat w przypadku gleb cięższych.
Metody uprawy cebuli
Z siewu
Nasiona wysiewa się w pierwszej połowie kwietnia na głębokość 1-2 cm. Zbiory następują na przełomie sierpnia i września. Rzadko uprawia się cebulę tą metodą, ponieważ plon jest zazwyczaj niższy niż w przypadku uprawy z rozsady i z dymki.
Z rozsady
Cebulę z rozsady wysadza się w okresie od pierwszej połowy kwietnia do drugiej połowy kwietnia. Pojedyncze rośliny należy sadzić w rzędzie co 7-8 cm, a rzędy rozmieścić co 25-30 cm. W porównaniu z metodą wysiewu nasion, z rozsady uzyskuje się większe plony. Zazwyczaj cebula z rozsady jest już dojrzała w pierwszej lub drugiej dekadzie sierpnia. Wyrasta zazwyczaj większa niż cebula z siewu, wcześniej dojrzewa i równomierniej zasycha, ale krócej się przechowuje.
Z dymki
Najłatwiejsza metoda uzyskania dobrego plonu. Cebula ta wykazuje się najmniejszą wrażliwością na warunki glebowe, ale z drugiej strony może być bardziej porażana przez choroby i częściej jest też atakowana przez szkodniki. Ważny jest zakup odpowiedniej dymki (cebulki o wielkości 1-2 cm), aby nie przenieść na niej chorób i szkodników. Dymkę sadzimy w rzędzie co 7- 8 cm (piętką w dół), w rzędach co 30 cm. Górna część cebulki powinna być 0,5 cm pod ziemią i stabilnie umieszczona w ziemi, tak by wyrastające później korzenie, nie wypchnęły cebulki do góry. Wielkość plonu zależy od wielkości dymki. Z małej dymki będzie mniejszy plon niż z dużej. Za tą metodą przemawia również to, że można uzyskać plon rozłożony w czasie, od młodej cebuli ze szczypiorem, do dojrzałej. Cebule z dymki wyrastają duże, o w miarę jednolitym kształcie i wielkości. Zazwyczaj dojrzewają one miesiąc wcześniej niż cebule z siewu.
Zbiór cebuli
Cebulę, jeśli jest zbyt gęsta, należy przerywać i regularnie odchwaszczać. Na przechowywanie zbiera się ją, kiedy naturalnie załamuje się, jeszcze zielony szczypior. Zebrana cebula powinna być dobrze dosuszona, a jej sucha łuska powinna szeleścić. Po przeschnięciu obcina się szczypior cebuli i jest gotowa do spożycia i do przechowywania.
Inne zastosowania cebuli
Łupiny cebuli stosuje się jako popularny barwnik do jajek na Wielkanoc.
Plasterek świeżej cebuli lub sok z cebuli jest skutecznym środkiem na ukąszenia owadów, łagodzi ból i opuchliznę.
Wspomaga funkcjonowanie wątroby, dlatego też jest dobrym lekarstwem na kaca:-)
W kuchni cebula ma bardzo szerokie zastosowanie od surowej, gotowanej, duszonej po smażoną. Jest dodatkiem do sosów, zup, dań obiadowych, sałatek, past kanapkowych.
Uprawa współrzędna – dobre towarzystwo dla cebuli to: marchew, czosnek, rumianek, truskawki, poziomki.
