Czosnek pospolity (zwyczajny) jest byliną charakteryzującą się większą wytrzymałością na niskie temperatury i przymrozki niż cebula. W momencie dojrzewania wymaga jednak wysokich temperatur i odpowiedniego nasłonecznienia, dlatego należy sadzić go na stanowiskach słonecznych, ale dobrze poradzi sobie również w półcieniu. Najlepiej rośnie na glebach żyznych i wilgotnych.
Czosnek rozmnaża się z tzw. ząbków (pojedynczych cebulek otrzymanych w wyniku podziału główki) lub z cebulek powietrznych, które wyrastają na pędach kwiatostanowych. Wyższe plony czosnku uzyskuje się z ząbków niż z cebulek.
Jak sadzić czosnek?
Czosnek sadzi się od końca marca do początku kwietnia. Można go również sadzić jesienią pod koniec października lub w listopadzie. Posadzony jesienią utworzy większe główki i szybciej dojrzeje. Ząbki czosnku sadzi się piętką w dół na głębokość 3-5 cm, a jesienią na głębokość 5-8 cm; w rzędach co 6 -10 cm. Pomiędzy rzędami należy zachować odstęp około 20 cm. Czosnek zbiera się, gdy szczypior zaczyna zasychać, czyli w lipcu i sierpniu. Po przesuszeniu należy przechowywać go w suchym i chłodnym pomieszczeniu. Ważne jest przy zbiorze czosnku, aby nie dopuścić do całkowitego zeschnięcia szczypioru. Łatwo wówczas będzie się odrywał, ale też cebula rozpadnie się wtedy na ząbki – taki czosnek nie będzie nadawał się na przechowywanie.
Właściwości i zastosowanie czosnku
W medycynie ludowej czosnkiem leczono choroby skóry, zębów, rany, zaczerwienienia po ukąszeniu owadów. Obecnie nadal jest bardzo ceniony ze względu na swoje właściwości bakteriobójcze. Czosnek zawiera: chrom, magnez, kobalt, błonnik, aminokwasy, cukry, saponiny oraz związki siarkowe. Jest naturalnym antybiotykiem. Wzmacnia układ odpornościowy, obniża ciśnienie krwi, odbudowuje florę jelitową (zwłaszcza po kuracjach antybiotykowych), zwalcza pasożyty. Pozytywnie działa na cerę, szczególnie problematyczną z wypryskami oraz wzmacnia włosy i paznokcie. W kuchni jest niezastąpioną przyprawą do zup, sosów, dań obiadowych, sałatek.
Najlepiej spożywać go na surowo, gdyż wtedy zachowuje swoje cenne właściwości lecznicze. Optymalna dawka to 2-3 ząbki dziennie i nie należy jej przekraczać. Nie powinny go spożywać kobiety w ciąży oraz dzieci poniżej 1 roku życia. Nie jest również wskazany osobom, które przyjmują leki na rozrzedzenie krwi oraz chorym na ostre zapalnie krtani i zapaleni płuc.
