Piwonia jest ozdobną byliną kwitnącą od maja do czerwca. Jej pachnące kwiaty są pełne, kuliste o barwie różowej, czerwonej lub białej. Roślina osiąga wysokość około 60 – 100 cm. Duże i ciężkie kwiaty powodują, że łodyga łatwo może się ugiąć pod ich ciężarem, dlatego powinno stosować się przy niej wzmacniające podpórki. Piwonia zaliczana jest do długowiecznych roślin z tego względu, że w jednym miejscu może rosnąc nawet 15 lat.
Uprawa piwonii
Piwonie wymagają słonecznego stanowiska oraz żyznego i przepuszczalnego podłoża. Piwonii nie powinno sadzić się zbyt głęboko. Najlepiej na głębokości takiej, aby korzenie były przykryte ziemią na grubość 1-2 cm. Można je sadzić jesienią, przy czym należy pamiętać, że w pierwszych dwóch latach należy je zabezpieczyć przed mrozami. W późniejszych latach piwonie nabierają już odporności na niskie temperatury i nie wymagają zabezpieczania przed zimą. Rośliny, szczególnie młode należy regularnie podlewać. Piwonie raczej nie lubią przesadzania. Posadzone w nowe miejsce mogą potrzebować kilku lat, żeby się przystosować.
Piwonia najczęściej jest uprawiana na kwiat cięty. W tym celu stosuje się dwa gatunki piwonii: piwonię lekarską (utrzymuje się w wazonie tylko kilka dni) oraz piwonię chińską (utrzymuje się w wazonie przez nawet dwa tygodnie). Piwonię należy ścinać w momencie, gdy pąki są w 1/3, maksymalnie w połowie otwarte, czyli rozkwitają. Należy mieć na uwadze, że jeśli zetniemy zamknięte kwiaty to niestety, ale w wazonie nie rozkwitną. Z kolei te, które będą w pełni otwarte, nie utrzymają się długo w wazonie. Codziennie trzeba zmieniać takim kwiatom wodę w wazonie oraz za każdym razem lekko je podcinać. Robiąc bukiet z piwonii, za jednym razem nie należy wycinać więcej niż 1/3 pędów z jednego krzewu.