Poziomka pospolita jest niewielką byliną, charakteryzująca się długimi rozłogami. Osiąga wysokość od 5 do około 30 cm. Jej trójlistkowe liście mają ząbkowane brzegi. Wierzch liści jest ciemno-zielony, natomiast pod spodem są szare.
Poziomka kwitnie na biało. Po przekwitnięciu tworzy jadalne owoce. Poziomkę spotkać można w borach iglastych i mieszanych, lasach liściastych, w zaroślach, na nasłonecznionych zboczach. Najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych. Kwitnie od maja do lipca, czasami zakwit ponownie na jesień.
Zbiór i suszenie surowca
Surowcem zielarskim poziomki jest owoc, liście i całe ziele. Liście należy zbierać wiosną i latem, póki są zielone. Nie należy zbierać liści, na których pojawiły się plamy. Ziele najlepiej zbierać w porze kwitnienia. Liście i ziele należy suszyć w 30ºC. Po wysuszeniu są bardzo kruche. Dobrze wysuszone liście, na powierzchni będą jasnozielone, a pod spodem szarozielone. Owoce na bieżące spożycie zrywa się, jak tylko dojrzeją. Można je ususzyć, ale trzeba zabrać się do tego zaraz po ich oberwaniu. Owoce należy suszyć początkowo w temp. do 30ºC, a później do 50ºC. Po wysuszeniu owoce mają barwę ciemnoczerwoną, ale dalej są słodkie w smaku.
Właściwości i zastosowanie poziomek
Poziomki są bogate w witaminy, cukry, sole mineralne, kwas askorbinowy, garbniki, kwasy organiczne. Napary z liści i ziela poziomki stosuje się przy biegunkach, zaparciach, zaburzeniach żołądka, w dolegliwościach pęcherza moczowego i nerek. Regulują przemianę materii i działają przeciwmiażdżycowo. Taka herbatka oczyszcza organizm z toksyn oraz poprawia stan skóry. Doskonale sprawdza się przy awitaminozie oraz ogólnym osłabieniu ze względu na dużą zawartość witaminy C. Można stosować ją również do płukania gardła i jamy ustnej. Owoce stosuje się do dżemów, konfitur, deserów. U osób uczulonych na poziomki może wystąpić na skórze pokrzywka.
źródło:
- Leśne rośliny zielarskie – M. Polakowska.
- Zbieramy zioła – K. Mikołajczyk, M.Reszczyńska.
