Jego ozdobą są drobne zielone liście, które nie opadają na zimę. Gęsto okrywają zdrewniałe pędy i przez cały rok zachowują ciemny zielony kolor. Liście bukszpanu są dosyć drobne, eliptyczne o wielkości 1-3 cm wielkości. Wiosną rozwijają się na nich drobne, żółtawe kwiaty. Dużą zaletą tego krzewu jest to, że jest łatwo podatny na cięcia. Można go formować w różne kształty (przeważnie są to kule), dlatego też chętnie jest sadzony w formie żywopłotu lub obwódek. Raczej nadaje się do małych ogrodów, gdyż stosunkowo wolno rośnie.
Wymagania bukszpanu
Roślina ta nie jest wymagająca, jeżeli chodzi o glebę. Nie lubi natomiast zbyt podmokłego podłoża oraz zimnego lub suchego. Bukszpan sadzi się na początku maja lub późnym latem, w odległości około 0,5 – 0,8 m. Jest wytrzymały na suszę. Dobrze radzi sobie przy braku słońca i na stanowiskach cienistych. Zdarza mu się przemarzać podczas bardzo mroźnych zim, jednak jeśli się go przytnie, to powinien wydać nowe pędy. W naszym kraju najczęściej stosuje się odmiany karłowe bukszpanu, które wolno rosną i osiągają około 1m wysokości.
Kiedy przycinać bukszpan?
Cięcia przeprowadza się wczesną wiosną w marcu oraz w połowie lata. Należy przycinać przyrosty tegoroczne, tak by skrócić pęd o 1/3 lub 1/4 jego długości.
Gałązkami bukszpanu ozdabia się stoły wielkanocne oraz koszyczki ze święconką. Wykorzystuje się go również do wianków i ozdób komunijnych.
